บทละครวิทยุ
บทละครวิทยุเรื่อง ชีวิตนี้ฉันให้เธอ
แก่นของเรื่อง : รักนี้ไม่มีเงื่อนไข
วัตถุประสงค์ 1. เพื่อให้เยาวชนตระหนักได้ถึงความรักของครบครัวเป็นความรักที่ไม่หวังผลตอบแทน
2. เพื่อกระตุ้นให้สังคมไทยเห็นความสำคัญของสถาบันครอบครัว
3. เพื่อให้แง่คิดในการดำเนินชีวิตแก่ผู้ที่ได้ฟังละครวิทยุนี้
การเขียนบท เป็นการดำเนินเรื่องโดยตัวละครเอกที่เล่นเป็นลูก ซึ่งเมื่อเขาได้เติบโตและได้เข้าอยู่ในสังคมที่ใหญ่ขึ้น ทำให้ได้เจอคนมากมายแต่โชคร้ายที่เขาได้ไปคบกับเพื่อนนิสัยไม่ดีชัดจูงไปทำแต่ในสิ่งที่ผิด ซึ่งเป็นตัวเริ่มต้นของปัญหาทั้งหมด แต่ด้วยที่ความเป็นแม่แล้ว แม่จึงสามารถอภัยในสิ่งที่ลูกได้กระทำผิดพลาดไปทุกอย่าง ซึ่งละครเรื่องนี้ใช้แนวคิดในการเขียนที่ว่า ”ความรักในครอบครัวก็เหมือนสายใยที่ตัดไม่ขาด”
ระยะเวลาของรายการ – 5 - 8นาที
กลุ่มเป้าหมาย : ประชาชนทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชน
ละครสั้นเรื่อง ชีวิตนี้ฉันให้เธอ
(F/Iเสียงดนตรีที่ให้ความรู้สึกเพลิดเพลินสนุกสนานF/O)
เสียงงานเลี้ยงเล็กๆในครอบครัว ซึ่งเป็นงานวันเกิดของลูกเป้
เป้ - แม่ครับวันนี้ผมมีความสุขจังเลย
แม่พลอย - ถ้าลูกมีความสุขแม่ก็ดีใจ แต่เออ สัญญาอะไรกับแม่สักอย่างจะได้ไหมเป้
เป้ - ได้สิครับแม่ แม่จะให้สัญญาอะไรหรอ
แม่พลอย - สัญญาว่าจะรักแม่และเป็นเด็กดีแบบนี้ไปตลอดนะเป้
เป้ - ได้ครับแม่ ผมสัญญา จะไม่ทำให้แม่ต้องเสียใจเลยครับ
พ่อ - เอ้า......ทุกคนมาแล้ว เค้กวันเกิด สุขสันวันเกิดครบรอบ 9ขวบ นะเป้
เป้ - ขอบคุณครับพ่อ ผมรักพ่อที่สุดเลย
เสียงผู้ประกาศ - 5ปีต่อมา
แม่ - นี้วันนี้โรงเรียนเขาส่งผลการเรียนมาน่ะ แกเรียนยังไง สอบตกไปตั้ง6วิชา
เป้ - ก็มันมีแต่วิชายากๆนี่แม่ ผมก็พยายามตั้งใจเรียนแล้ว
แม่ - ขอให้มันตั้งใจอย่างที่พูดแล้วกัน
เป้ - อือน่า.......
(เสียงอ๊อดที่โรงเรียน)
บอม - เห้ยวิชาต่อไป อาจารย์คนนี้ไม่ค่อยชอบเช็คชื่อ พวกเราโดดไปกินเหล้าหลังโรงเรียนกันดีกว่า ไปไหมๆพวกเอ็ง
เป้ - เอาดิ ไปๆๆ ชวนไอแจ๊คไปด้วย แต่ก่อนอื่นข้าว่าปลุกมันก่อนดีกว่า ดูน้ำลายมันดิ แหวะ
บอม - แจ๊คตื่นๆ วิชาต่อไปเราวางแผนกันไว้ว่าจะโดดกันเว้ย ไปหลังโรงเรียนไปไหม ไปดริ้งไงของชอบเอ็งไม่ใช่หรอ
แจ๊ค(น้ำเสียงงัวเงีย) - ไปดิๆมีหรอจะพลาด วิชาต่อไปข้ายิ่งไม่ถูกกับอาจารย์แกอยู่ด้วย
บอม - เอ้าชนแก้ว มีความสุขจริงๆ
เป้ - เอ้ออ อยู่กับพวกเอ็งแล้วมีความสุขว่ะ ไม่เหมือนอยู่บ้านต้องฟังแม่บ่นเรื่องเรียนตลอด
แจ๊ค - ใช่ ข้าก็เหมือนกัน
บอม - เออ พรุ้งนี้เอ็งสองคนว่างมะ ข้าจะชวนไปทำอะไรสักหน่อย
เป้ - โหยเพื่อเพื่อนว่างเสมอ ขอให้บอกเถอะยิ่งไม่ค่อยอยากกลับบ้านเร็วๆด้วย
บอม - ดีเลย พรุ้งนี้ข้าจะไปล้างแค้นเด็กโรงเรียนแถวฝั่งธนหน่อย วันก่อนมันมาตีหัวกุ เล่นเอาเย็บไปหลายเข็บอยู่ พวกเอ็งไปเป็นเพื่อนข้าหน่อยนะ
แจ๊ค - ได้ดิเรื่องพวกใช้กำลัง ถนัดนัก งานนี้ต้องสนุกแน่ๆ แล้วเป้อะนายจะไปด้วยไหม
เป้ - เอ่อ เออ จะดีหรอวะ ไม่กลัวพลาดเจ็บตัวกันบ้างหรือไงว่ะ
บอม - น่า....ช่วยหน่อย ระดับนี้ไม่ต้องมีไรให้กลัวแล้ว ไปเยอะๆอะดี ไม่เป็นไรหรอก
เป้ - งั้นก็ได้ พรุ้งนี้สักห้าโมงแล้วกัน เดี๋ยวต้องไปส่งเต้ยแฟนกุกลับบ้านก่อน พักนี้ชอบมีผู้ชายเด็กห้องห้ามาตอแย
บอม - ได้ๆเจอกันแถวป้ายรถเมย์หน้าโรงเรียน อย่าสายนะเว้ย เดี๋ยวเหยื่อกลับหมดก่อน
เป้ - อื้มๆไม่สายๆ งั้นวันนี้กุกลับก่อนน่ะ กินเหล้าเพลินเลย นี้มันก็เย็นมากแล้ว เดี๋ยวกลับไปต้องโดนแม่ว่าแหงเลยวะ
แจ๊ค - เออๆ โชคดี แล้วพรุ้งนี้เจอกันเป้
แม่ - กลับมาสะดึกเลยนะ บอกมาสะดีๆวันนี้ไปไหนมา
เป้ - ก็ไปเรียนมาไงแม่ถามแปลกๆ วันนี้อาจารย์ที่เคยเล่าว่าโหดๆ แกสั่งงานมาเต็มเลย ก็เลยทำการบ้านอยู่กับเพื่อน
แม่พลอย(น้ำเสียงโมโห) - แน่ใจหรอ วันนี้อาจารย์สายสมร เค้าโทรมาฟ้องที่บ้านว่าแก โดดเรียนวิชาเขา ตั้ง8ครั้งแล้ว และจะโดนตัดสิทธิ์สอบแล้วด้วย
เป้(ตอบกวนๆ) - ถ้าไหนๆก็รู้แล้ว งั้นไปนอนละนะ พรุ่งนี้ต้องทำไรอีกเยอะแยะ
แม่พลอย(น้ำเสียงโมโห) - เดี๋ยวก่อน จำได้ไหม ที่แกเคยสัญญากับฉันว่าจะเป็นเด็กดีของแม่ ทำไมเดี๋ยวนี้ทำตัวได้แย่ขนาดนี้ เคยคิดบ้างไหมว่าทำให้คนอื่นเราเสียใจ กลับบ้านก็กลับดึกทุกวัน การเรียนก็แย่ลง
เป้(น้ำเสียงโมโห) - ก็ตั้งแต่พ่อเสียไปเมื่อ3ปีที่แล้วไง แม่ก็ไม่สนใจเป้เลย เอาแต่ทำงานทั้งวัน ขออะไรก็ไม่เคยให้ ที่เป็นอยู่อย่างทุกวันนี้ก็สมควรแล้วไง
แม่พลอย - ก็เพราะพ่อเสียไง ไม่ใช่ฉันหรอที่ต้องดูแลทุกอย่างในบ้านเองทั้งหมด เงินก็ต้องประหยัด พวกของฟุ่มเฟือยฉันซื้อให้แกไม่ได้หรอก เพราะลำพังจ่ายค่าบ้านทุกเดือนก็แทบจะไม่มีตังให้เหลือกินแล้ว
เป้ - ไม่ต้องมาแก้ตัวหรอก รู้นะว่าแม่จะเก็บไว้ใช้คนเดียวละซี้
แม่(น้ำเสียงโมโห) - ทำไมแกมีนิสัยแย่แบบนี้น่ะ ฉันชักจะทนไม่ไหวละนะ ไปเลยไปไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก ไสหัว
ไปเลย
เป้ (น้ำเสียงโมโห) - ท้าเองดีนะ บ้านแบบนี้ก็ไม่ได้อยากจะอยู่นักหรอก
(เสียงปิดประตูดังปั้ง)
แม่ (เสียงร้องไห้กระซิกๆ)
(เสียงรถวิ่ง เสียงรถบีบแต)
บอม - แจ๊คเมื่อไหร่ไอเป้มันจะมาว่ะ
แจ๊ค - นั่นไงมันลงมาจากรถเมย์ละ
เป้ - ดีเว้ยเพื่อนโทษทีมาสาย รถมันติด
บอม - ไม่เป็นไรๆเรารีบไปดักตีเด็กโรงเรียนนั้นกันเลยดีกว่าเดี๋ยวจะไม่ทันเอา
เป้ - เออแล้วเสร็จวันนี้กุขอไปนอนบ้านมึงหน่อยน่ะ มีปัญหากับที่บ้านนิดหน่อย
บอม - ได้ๆ สบายมาก คงมีปัญหากับแม่มาอีกสิท่า
ผู้ประกาศ - วันรุ่งขึ้น
บอม - เห้ยเมื่อวานสะใจวะ เด็กโรงเรียนนั้นคงไม่กล้ามาหือกับโรงเรียนเราอีกแล้วละ
แจ๊ค - ใช่ ข้าเองก็ทุบพวกมันลงไปนอนหงายแก๊งกองกับพื้นหลายตัวเลย
เป้ - อืมสนุกดีวะ คราวหน้ามีอีกบอกด้วยนะเว้ยเดี๋ยวไปช่วย
บอม - ใจมากๆถ้างานนี้ไม่ได้พวกเอ็งช่วยคงจะไปสำเร็จได้เท่านี้
แจ๊ค - โอ๊ย.....ช่วยด้วย!
เป้ - เห้ยแจ๊คโดนแทง บอมช่วยกันหน่อย
บอม - มันมากันขนาดนี้ อยู่ไม่ได้ละวะ เป้กุว่าเราหนีกันดีกว่า
เป้ - บอมไมทำแบบนี้วะ ไหนบอกว่าเพื่อนกันไม่ทิ้งกันไง กุจะอยู่ช่วยแจ๊ค
เป้(ร้องด้วยความเจ็บปวด) - โอ๊ยๆๆ ๆๆ พอแล้วๆ ผมขอโทษ...... จะไม่ทำอีกแล้ว...... ให้ทำอะไรก็ยอม....
เสียงประกอบ ดัง ตุบ ตั๊บๆ (เหมือนกำลังโดนตี)
เสียงประกอบ ดัง ติ๊ด ติ๊ด ของเครื่องวัดชีพจร (โรงพยาบาล)
แม่พลอย(ร้องไห้) - เป้ๆๆฟื้นแล้วหรอลูก เป็นอะไรมากไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า แม่ผิดเอง แม่ขอโทษนะที่พูดจาไม่ดีกับลูกใน
วันนั้น
เป้(น้ำตาคลอ) - ผมก็ขอโทษแม่ครับ ที่ผ่านมาผมก็ทำตัวแย่ๆ ไปคบเพื่อนไม่ดีเลยทำให้แม่ต้องเสียใจแบบทุกวันนี้
(F/Iเพลงประกอบละคร เรารักแม่ ร้องโดยรวมศิลปินRS Background Music)
แม่พลอย - ไม่เป็นไรลูก เรามาเริ่มต้นชีวิตกันใหม่ได้ ขอให้ลูกแข็งแรงปกติเหมือนเดิมแม่ก็ดีใจแล้ว
เป้ - ครับ เป้สัญญาว่าหลังจากหายดี เป้จะปรับปรุงตัวเองให้เป็นคนใหม่ จะไม่ก่อเรื่องให้แม่ต้องเสียใจอีกแล้ว
แม่พลอย(น้ำตาคลอ) - อื้ม ครั้งนี้ลูกก็อย่าลืมสิ่งที่ลูกได้สัญญากับแม่ไว้นะ นอนหลับพักผ่อนเถอะลูก
(Background Music เพลงประกอบละคร เรารักแม่ ร้องโดยรวมศิลปินRS F/U)
ผู้ประกาศ - หลังจากที่เป้ออกจากโรงพยาบาลและได้พักรักษาตัวจนหายดีแล้ว เป้จึงได้ตัดสินใจกลับไปเล่าเรียนศึกษาจนจบปีการศึกษานั้น หลังจากนั้นเป้จึงได้ตัดสินใจบวชเณรภาคฤดูร้อนในช่วงปิดเทอมใหญ่ เพื่อเป็นการชดเชยสิ่งที่ตนได้กระทำผิดพลาดไปในอดีต และเป้ก็ได้ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น เพื่อคนที่เขารักและคนที่รักเขา ซึ่งก็คือแม่พลอยนั้นเอง
(F/Uเพลงประกอบละคร เรารักแม่ ร้องโดยรวมศิลปินRS F/O)
หลวงพ่อ - เมื่อโยมสึกออกไปแล้ว จงนำคำสอนทางพระพุทธศาสนาไปใช้ในการดำเนินชีวิต และมีสติอยู่กับตัวเองตลอดนะโยม จะคิด จะทำสิ่งใดต้องมีสติ อย่าใช้อารมณ์เป็นตัวตัดสินปัญหา ต่างๆ
------------------------------- จบ บริบูรณ์ --------------------------------
Story by บัณฑิต ธงเขียว 52218120
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น